Egyptische Farao’s

Egyptische Farao’s & Lijst van Beroemde farao’s Oude Egyptenaren

De namen van de oude koningen van de Egyptische Farao’s Een volledige lijst van de koningen en koninginnen van de oude Egyptische Farao’s beschaving in volgorde.

| Egyptische Goden en Farao’s | Egypte Geschiedenis | Verhalen En Mythen | De eerste Vrouwelijke Farao.

Namen en afbeeldingen van de koningen en de koninginnen van de farao’s en Egyptische Farao’s Dynastieën vanaf de eerstenationale staat van het oude koninkrijk, het middenrijk, en het nieuwerijk tot het Klassieke tijdperk en meer.

Het tijdperk van de Predynastieke

Periode en het begin van de Eerste Dynastie Thinis-tijdperk. Het omvat de eerste en tweede Egyptische Farao’s dynastieën.

Tijdsperiode: ongeveer 3100 – 2686 voor Christus.

Het is het tijdperk van de eenwording van Egypte en de bouw van de eerste staat in de geschiedenis, en het begin van de Egyptische Farao’s beschaving.

De oorspronkijke indeling in Dynastieën stamt uit de door de Egyptische Farao’s priester Manetho geschreven geschednis in het Grieks in de 3de eeuw v.C,

De koninkelijke namen; Er zijn meestal twee namen voor elke koning, de geboortenaam en kroningsnaam of de troonsnaam.

Egyptische Farao’s

De namen van de koningen van de farao’s, de eerste faraonische Dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: ongeveer 2890-3100 voor Christus. 1.

1. Koning Narmer (Meni of Menes)
2. Koning Aha (Hooraha)
3. Koning Jerr (Khent)
4. King Jet (Wargy)
5. Koning Merit Nate
6. King Dunn (smitty)
7. Koning Adj Aib, Merbabin, Mibabidos)
8. Koning Semerchet (Senmou)
9. Koning Qaa (Qa)

De namen van de koningen van de farao’s, de tweede faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 2890 – 2686 v.Chr.

1. Koning Hatt Sekhemwy (Bejaw)
2. Koning Neb Ra
3. Nitraat
4. King of Ng
5. Koning Sindi
6. King Bar Ib Sin (Sekhemib, Nefer Kare)
7. Koning Khasekhem (Sindi)
8. Koning Khasekhemwy
9. Koning Dhaja Dja

Het tijdperk van dynastieën begon met de eenwording van de noordelijke en zuidelijke regio’s van Egypte tot één machtig koninkrijk. Zes dynastieën regeerden bijna duizend jaar tijdens het tijdperk van het oude Egyptische Farao’s koninkrijk. En gedurende twee opeenvolgende eeuwen namen twee dynastieën, beide afkomstig van het zuiden, de troon over van de stad Thinis,

In de buurt van Abydos, maar hun administratieve hoofdstad werd ide stad Memphis. Dat ligt tussen het noorden en het zuiden, dat wil zeggen, op de meest geschikte plaats waar de hoofdstad van de twee landen kan worden gevestigd. Daarom werd Memphis door de oude Egyptenaren beschreven als (het evenwicht tussen de twee landen), omdat het het evenwichtspunt was voor het nieuwe politieke en religieuze koninkrijk. De vroege Egyptische Farao’s beschaving maakte tijdens het Oude Rijk haar grootste bloei door, en een ontwikkelde beschaving zoals het bestaan van landbouw, steden, machtige staat, ambetenaarenapparaat.

Dit tijdperk wordt gekenmerkt door het einde van het stadstaatsysteem en het begin van het éénstaatsysteem en de opkomst van religieuze en wereldse instellingen, toen Memphis de.

Hoofdstad van Egypte werd en de koninklijke graven werden opgericht, waaronder de Mastaba’s in Abydos en Sakkara. “Mastaba” is een rechthoekige graftombe/ bovenbouw uit tichels en natuursteen is gebouwd.

Er is een lange discussie gaande over de oorsprong van de eerste en tweede dynastie, en de meningen op dit gebied zijn nog steeds controversieel.

Er zijn meningen dat hun oorsprong Mesopotamische Sumerische is, en (Waddell) heeft in een geschrift naar voren gebracht over de Sumerische oorsprong van de Egyptische Farao’s beschaving. Meningen zijn het niet eens met velen van hen en we willen niet in details treden, maar we zien dat Mesopotamische invloeden in de prehistorie zich in het begin van historische tijden op een eenvoudige manier voortzetten.

Vooral op het gebied van beeldschrift, net als Waddell ziet dit op een willekeurige manier.

We willen niet ingaan op de details van Waddells theorie, maar we zien dat Wadels lezing van de namen van de koningen van de eerste Egyptische Farao’s dynastie deze toenadering inspireerde, hoewel er redelijk overtuigend bewijs is onder leiding van Waddell, maar het echte probleem blijft in de verre jaren tussen de dynastie, de eerste Egyptenaar en tussen de Mesopotamische Akkadische dynastie, Maar de waarheid kan niet worden genegeerd of verdraaid.

Het tijdperk van het Oude Rijk

Tijdsperiode: 2586 – 2181 v. Chr

Inclusief de 3de,4de, 5de en de 6de Egyptische Farao’s dynastieën Het is een tijdperk waarin de grote koningen Zoser, Senefru, Khufu, Khafre en Menkaure verschenen, en de piramides verrezen

En de onsterfelijkheid van koningen onderdeel werd van het religieuze geloof. Deze vier dynastieën zijn stabieler en er is grote overeenstemming over de namen van hun koningen.

De koningen van de Vierde Dynastie waren beroemd vanwege het bouwen van de Grote Piramides Gizeh.

De koning (Egyptische Farao’s) was de ware god op aarde, zoals blijkt uit zijn titels, zoals hij is (zoon van de god Ra) of (afstammeling van Horus) en (de goede god) waarvan het hele systeem van het universum afhangt.

De ovaalvormige lus (cartouche) rond de koninklijke naam verscheen voor het eerst in het Oude Rijk en symboliseerde mogelijk de dagelijkse reis van de zon rond de aarde. De Egyptische Farao’s was als de zon zelf, in theorie de meester van het universum.

De namen van de koningen van de farao’s, de derde faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 2686 – 2613 v.Chr.

1. Koning Zoser
2. Koning Sankhet
3. Koning Kha Ba
4. Koning Neferka 5. Koning
5. Huni (Ho)

De namen van de koningen van de farao’s, de vierde faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 2613 – 2465 v. Chr.

1. Koning Sneferu
2. Koning Khufu
3. Koning Jedif Ra
4. Koning Chefren
5. Koning Ba F Ra
6. Koning Menkaure
7. Koning Shepskaf
8. Koningin Khent Kaos (Gedaf Ptah)

Namen van de koningen van de farao’s, vijfde dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 2465 – 2323 v. Chr.

1. Koning Userkaf (Irmatt)
2. Koning Saho Ra
3. Koning Neferirkare – of Khoo Kaku
4. Koning Shepskare
5. Koning Nefer Ib
6. King Ni of let
7. De koning van Kao Hor
8. Koning Jed Kare Asasi (Ged Khao, Jed Kare Ghaslan)
9. Koning Unas (Wanis)

 Namen van de Zesde faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 2323 – 2181 v.Chr.

1. Koning Tate
2. koning Wser Kare
3. Koning Bibi I (Mari-Ra)
4. Koning Meren Ra I (Anti Am Sa F)
5. Koning Bibi II (Neferkare)
6. koning Min Kau Ra nbt iqrt
7. koning Meri n RA  II

Het geloof in het Oude Rijk

De verering van dieren was voor de oude Egyptenaren vooral in de nadagen van de Egyptische Farao’s  beschaving van groot belang.

Zij zagen dieren dikwijls als de verschijningsvorm van de ziel (de ba) van de goden Religieuze overtuigingen in het tijdperk van het oude koninkrijk:

Hoewel de religieuze overtuigingen die verband houden met de heiliging van dieren hun oorsprong vonden in de prehistorie, ontstonden de vruchtbaarheidsovertuigingen van Osiris in het pre-dynastieke tijdperk en werden ze gecombineerd met de verering van de valkengod (Horus).

Wat het Oude Koninkrijk betreft, het was getuige van de opbouw van een coherent spiritueel en religieus systeem, dat de basis werd voor de Egyptische Farao’s religie.

Het Midden- en het Nieuwe Koninkrijk waren getuige van slechts kleine veranderingen die later aan dat systeem werden toegevoegd. In dit tijdperk verschenen de grote goddelijke complexen, waaronder de kosmische goden en enkele andere totalitaire goden.

Deze complexen namen drie belangrijke steden over die naar de complexen werden genoemd, namelijk (Achmonin – Hermopolis), (On – Heliopolis) en (Menf – Memphis).

Bovendien bleven de okale goden van elke stad een krachtige aanwezigheid; De god vande stad was de gever van zegeningen en de personi/catie van de stad of de gouw, en hij werd soms bij zijn naam genoemd of zijn meester genoemd, en de stad werd zijn huis genoemd. Zij zagen dieren dikwijls als de verschijningsvorm van de ziel (de ba) van de goden. ‘Niet alle leden van elke soort vonden het dier heiliging waard, maar kozen er liever één individu uit, met speciale kenmerken, onderscheiden van andere leden van zijn soort.

Als het heilig dier stierf het heilige dier werd gebalsemd en gemummificeerd op dezelfde manier als de doden werden gehuld onder de Egyptenaren, dan wordt het begraven op geselecteerde plaatsen tussen de Farao’s En Hun Graven van de doden, maar het duurde niet lang voordat sommige van deze aanbeden dieren werden vertegenwoordigd door klei, hout, steen of metaal en verving het heilige dier.

Deze ultieme heiliging van dieren in deze tijd verschilde van de latere periode waarin leden van de diersoort zichzelf aanbaden zonder speciale spirituele zorg.

In dit tijdperk verschenen de goden van de regio, die meer dan één stad omvatte, en zo verscheen op religieus niveau het idee van de familie of goddelijke families die vaak waren samengesteld uit een drie-eenheid bestaande uit de vader, moeder en zoon, zoals de Triande van Memphis (Ptah, Sekhmet, Nefertum), of van een man en twee vrouwen zoals de Elephantine Triad (Khnum, Anqat, Satet).

Of van een moeder en twee zonen, zoals de drie-eenheid van het zevende district in Opper-Egypte (Hathor, Samatawy, Aihy), en de god (Horus) bekleedde een hoge rang met

De opkomst van het verenigd koninkrijk, en de harmonie tussen de religieuze en politieke autoriteiten hoog werd. Mythen verschenen in samenhang met politieke gebeurtenissen waarin de goden opstonden en vochten, en zo werden gebeurtenissen en feiten een belangrijk materiaal in het weefsel van mythen. En de oude Egyptenaren vertegenwoordigden hun goden in verschillende vormen.

De bekendste gestalten zijn: Antropomorf (Menselijk) zoomorf(dierlijk) of hybride (Menggestalte), Niettemin is de gewoonte gebleven om sommige goden als bestaande dieren af te beelden, zoals het heilige kalf in Memphis (Apis).

De goden van het Oude Rijk:

Ra werd de Egyptische Farao’s nationale god, die de zon aanduidde in een hoge officiële en priesterlijke vorm. De God Hor werd geassocieerd met de populaire aanbidding en vanaf de 4^de Dynastie wordt de zonnegod verbonden met het koningschap en wordt de koning “zoon van Re” genoemd.

De aanbidding van de zon was overweldigend in het oude koninkrijk, “en de priesters van andere aanbidding wilden niet dat hun goden achterbleven bij de God van de zon, dus vergeleken ze het en beweerden dat het een beeld van hem was om een deel van zijn gezag en autoriteit te hebben.

Zo namen veel goden het karakter van de Zonnegod en verenigden hem, bijvoorbeeld Min Ra, Sobek Ra, Khnum Ra, Mu Munto Ra, Amon Ra. Dit werd gevolgd door het feit dat het ritueel van aanbidding van de zon zijn weg vond naar de rituelen van andere goden totdat de religieuze rituelen in alle Egyptische Farao’s Tempels hetzelfde werden aan het einde van het Oude Rijk.

Misschien zijn de grootste religieuze manifestaties die in de oude Egyptische Farao’s geschiedenis samenhangend zijn geweest en waarvan de fundamenten in het oude koninkrijk zijn gevormd, de rituelen, overtuigingen en begrafenislegendes in de oude Egyptische Farao’s mythologie.

De vruchtbare, de landbouw en de aarde God (Osiris) hij de koning van de onderwereld en draagt de koninkelijke scepters. De Piramidesteksten vormen een corpus van verschillende spreuken met diverse inhoud: bezwering tegen de gevaren. Hun doel was de koning te helpen om naar de hemel te gaan tussen de onvergankelijke sterren.

Deze magische spreuken leven naar verschillende tijdperken, waarvan sommige ongetwijfeld neerkomen op het pre-dynastieke tijdperk, waar ze soms enkele van de politieke gebeurtenissen van dat tijdperk ontkennen.

Twee begrafenistradities kunnen worden waargenomen in de piramidesteksten, waarvan er één te wijten moet zijn aan de oorsprong van de priesteres van de tempel van Heliopolis, waar de god Ra de hoofdrol speelt, terwijl de andere de eerste plaats geeft aan de god van de onderwereld Osiris.

Later werden deze teksten ontwikkeld tot verschillende boeken; de teksten van de doodskisten in het Middenrijk en vervolgens tijdens het nieuwe koninkrijk bekend tot het Dodenboek.

Middenrijk periode

Periode: 2250-1567 BC.

De Egyptische Farao’s Dynastieën 7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17

Historisch gezien kunnen we het tijdperk van het Middenrijk indelen in vijf homogene stadia:

De eerste Tussenperiode (7^de-10^de)

De eerste periode na de ineenstorting van het oude koninkrijk, met hongersnood, burgeroorlogen en economisch bankroet.

Uit deze chaotische versnippering ontstonden uiteindelijk twee grotere centras: De dynastie van Herakleopolis die in het noorden erkend werd en Antef Dynastie in Thebe (de huidige Luxor).

De zevende en achtste dynastie van Menf.

De 9^de Dynastie:

Het werd gesticht door Mary Ib Ra in Herakliopolis Magna, ten zuiden van Fayoum, de hoofdstad van de 20e regio van Opper-Egypte. De tiende familie ging daar verder. Egypte was in die tijd niet verenigd. Er is dus een overlap tussen de koningen van de twee families en de lokale families. De volgende namen zijn geïdentificeerd, maar data zijn onzeker.

Namen van de koningen van de farao’s, de zevende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Nefer Ka Ra I
2. Koning Nafar Ra (Profeet))
3. Koning Djed Ka Ra Shami
4. Koning Nefer Ka Ra Khan Do
5. De Koning Mri n ra.
6. Koning Nefer Kammen (Sa nefer ka))
7. Koning Ni Karaa
8. Koning Neferkara T
9. Koning Neferka Hor

Namen van de koningen van de farao’s, de achtste faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Nefer Ka Ra
2. Koning Nefer ka min.
3. Koning Ka Ka Ra Ebe (Epi))
4. Koning Nefer Ka Ra II
5. Koning Nefer Kao Hor- Kho Wei Hap
6. Koning Nefer Ir ka ra

Namen van de koningen van de farao’s, de negende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Khiti I
2. Koning Mary Ka Ra
3. Koning Nefer Ka Ra III (Nefer Kara Nabi))
4. Koning Situt (Sinen))
5. Koning Khiti III

Namen van de koningen van de farao’s, de tiende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Khiti II
2. Koning Ra Khesh (C))
3. Koning Khiti VI
4. Koning Khiti VII
5. Koning Khiti V
6. Koning Khiti IV

Midden-Staat Tijdperk:

Dynastie (11,12):

Met de 12^de dynastie brak er een nieuwe welvarende periode aan voor Egypte. De Egyptische Farao’s beschaving herwon in dit stadium haar macht en verspreidde zich buiten de grenzen van Egypte, en de Levant en Opper-Nubië stonden direct onder haar culturele en politieke invloed. De verering van God Amon en Amon is de rijksgod geworden.

Namen van de koningen van de farao’s, de elfde faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 2134-1991 BC.

1. Koning Sahr Tawi (Antv I))
2. Koning Wah Ankh (Antv II))
3. Koning Takht Nab Nab Nefer (Antv III))
4. Koning Saankh Ibb Tawi (1e Mentotep))
5. De koning Maa Ra (Mentotep II)
6. Koning Nab Kharo Ra (3e Mentotep))
7. Koning Saankh Ra (4e Mentotep))
8. Koning Nab Tawi Ra (5e Th.)

Namen van de koningen van de farao’s, de 12e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 1991-1759 BC.

1. Koning Amnahat I (shtt ib Ra))
2. Koning Snosert I (Ka Ra Niws))
3. Koning Ammenah II (Nob Kao Ra))
4. Koning Snosert II (Khabar Ra)
5. Koning Snosert III (Kha Kao Ra))
6. Koning Menmah III (Ni Maat Ra))
7. Koning Menmah IV(MaA Khro Ra)
8. Koning Sobek Negro(Sobek Karaa))

Het tweede overgangsperiode

De twee dynastieën (13,14): Zwakte begon plaats te vinden in de koningen van deze twee dynastieën en de ministers waren de houders van de macht van het land, en de ontbinding van de economische en politieke structuren van het land ontstond en maakte de weg vrij voor de bezetting van Egypte door de Hyksos. De dertiende Dynastie regeerde in Thebe (1783-1649) B.C., en de veertiende in Sakha.

Namen van de koningen van de farao’s, de dertiende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 1783-1649 BC.

1. Koning Sobk Hattab I
2. Koning Hor Oibri Atut Ib Ra
3. Koning Sobk Hatup II
4. Koning Khanjar Osrkav
5. Koning Sobk Hattab III (Saham Ra Sawaz Tawi))
6. Koning Nafr Hattab I Akh Sakham Ra
7. Koning Sobk Hattab IV (Kha Nagar Ra))
8. Koning Sudek Hattab V(kh)
9. Koning Sudek Hattab V(kh)
10. Koning Subak Hattab V(Khe Ankh Ra))
11. De Koning kwam voorbij.
12. Koning Sudek Hattab VIII – Mar Hattab Ra Ani
13. Koning Nefer Hattab II
14. Koning Antv IV
15. Koning Amnmah Sanpf
16. koning Intif Ra
17. Koning Amoni Enyutv
18. Koning Amnmahat
19. Koning Kha ef
20. Koning Samnakh Kara
21. Koning Nefer Karra
22. Koning Dolk II
23. Koning Subak Hattab V Hh Hattab Ra
24. Koning Aye Eby
25. Koning E
26. Koning Dodi Miss I
27. Koning Nahsa
28. Koning Nab Fau Ra
29. Koning Hattab Ab Ra – Samu Hor Naz Hartif
30. Koning Hotb Ib Ra.
31. Koning Amnmahat Sebbek Hattab – Sakham Ra Khotawi
32. Koning Saankh Tawi- Sakham Ka Ra
33. Koning Sakham Ra – Khotawi Benten
34. Koning Sakham Ka Ra – Amnmah Sanpf
35. Koning Szva Ka Ra-Kai Amnahat
36. Koning Khotawi Ra
37. Koning Smurfen Ra (Snosert) Svosert
38. Koning Amini, Amenahat
39. Koning Hor Ibb Shdt
40. De koning Shtb Ibb Ra Amnmhat
41. Koning Sa Hathor Ra
42. Koning Sobek
43. De Koning Sihitp Ra
44. De Koning Sobek Htb
45. De koning Wser Ka Ra
46. Koning Khanjar II
47. Koning Ni Y
48. De koning Ibb
49. Koning Swayze Ra – Nab Ari Rao
50. Koning Z. Nefer Ra Dodoms- Dodoms
51. Koning Zed Hattab Ra Dodoms
52. Koning Sawah In Ra – Sneb Miu
53. Koning Zed ankh Ra-
54. De koning van Khoo Ra – Sash Up
55. Koning Hattab Ibb Ra – Siamo Hor Naz Hotv

Namen van de koningen van de farao’s, de 14e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Nahisi (Hyksos))
2. Koning Khati Ra
3. Koning Nab Fau Ra
4. Koning Si Hab Ra
5. Koning Hatsoot

 Hyksos periode (15^de, 16^de Dynastie):

Het zijn bedoeïenen uit het Oosten, en het woord Hyksos betekent “de Heerser van de vreemde landen”

De invasie van Egypte door de Hyksos daarin wordt deze periode afgeschilderd als een zeer sombere tijd vol frustratie waarin Egypte door de goden in de steek werd gelaten, heeft zeker ook positive kanten gehad , er werden in Egypte immers belangerijke militaire en technologische vernieuwingen geeintroduceerd( gelijk het paard en de strijdwagen )waren belgerijk voorwaarden voor de succesvolle imperialistische politiek van de Egyptische Farao’s uit het Nieuwe Rijk.

De koningen van de 15e dynastie regeerden vanuit het oosten van de Delta (Awares).).

En de koningen van de zestiende familie regeerden vanuit Thebe in het zuiden.

Namen van de koningen van de farao’s, de 15e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Salits
2. Koning Yakab- Hayr (Leed – Herr)
3. Koning Khiyan
4. Koning Apophis I (I.)
5. Koning Apophis II
6. Koning Khamoody

Namen van de koningen van de farao’s, de zestiende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

1. Koning Anathr.
2. Koning Osser Anat
3. Koning Samqan
4. Koning Zaket
5. Koning Wasa
6. Koning Qar
7. Koning Pepe III
8. Koning Bab Ankh
9. Koning Neb maat Ra
10. Koning Ni Ka Ra II
11. King A’s hod ra
12. Koning Nob Ankh Ra
13. Koning Nob Osser Ra
14. Koning Khao Sar Ra
15. Koning Khamo Ra
16. De Koning sa kha n Ra.
17. Koning Yamu
18. Koning Amo

Heerschappij en later de verdrijving van de Hyksos (Dynastie 17)):

Het werd geregeerd door 16 koningen van wie alleen de drie late koningen echt onafhankelijk waren, van wie de meesten Hyksos waren, Zij stichtten hun hoofdstad in de Delta waar de god Seth een belangerijk rol encultusplaats kreeg, en er ontstonden de Doodskistteksten

Dit werd gevolgd door het feit dat de populaire god Osiris een grotere rol speelde in het hiernamaals omdat hij de patroonheilige van gewone mensen was en zijn aanbidding meer wijdverspreid was onder het publiek dan koningen.

Dit maakte geleidelijk de weg vrij voor het postmortale leven om te worden getransformeerd van ra’s voogdij naar die van Osiris totdat hij de grootste god van het Dodenrijk werd tijdens het Middenrijk. En als we Ra beschouwen als de nationale god van Egypte in het oude koninkrijk, werd Osiris haar nationale god in het Middenrijk.

Zo verschoof de religieuze pelgrimsroute van de stad On, Heliopolis, waar Ra aanbad, naar de stad Abydos, waar hij geloofde dat zijn hoofdgraf daar was, en elke Egyptenaar die graag begraven wilde worden in de buurt van de Tempel van God Osiris, zo niet gegarandeerd, om ten minste een deel van wat zijn aanwezigheid in Abydos aangaf achter te laten.

Talloze overblijfselen zijn daarom gevonden in het Heiligdom van Abydos. Abydos werd het grootste religieuze centrum van Egypte.

In dit tijdperk ontstond het idee van van straffen en belonen na de dood en werd vermengd met magie, en vervolgens geleidelijk uitgekristalliseerd in de Egyptische Farao’s theologie, het idee van het Hof van de Doden.).

Dat lange scenario van behandeling van de overledene ontstond direct na de dood. Een van de directe gevolgen van de destabilisatie van de status van God (Ra) en de export van populariteit in aanbidding was de prevalentie van goden van minder belang in het Oude koninkrijk, zoals Wepwawoet in Assiut of Khanom in Elfantine “Wat te doen in Aswan” of Montu in Thebe, die de valkgod werd vermengd met de God Ra en de grote titel won (de vechtende God)).

Deze belangrijke ontwikkelingen in de Egyptische Farao’s religie die plaatsvonden in de Middeleeuwen hadden een grote invloed op het herformuleren van deze religie voor en na de invasie van de Hyksos, die nieuwe Aziatische elementen van de Egyptische Farao’s religie introduceerde.

Namen van de koningen van de farao’s, de zeventiende faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 1580-1549 v.Chr.

1. Koning Ra Hattab
2. Koning Subk M, Sav
3. Koning Antf VI
4. Koning Antv VII
5. Koning Antv VIII
6. Koning Subk M. Sav II
7. Koning Qanan Ra Ta’a I
8. Koning Saqnan Ra
9. Koning Camus

De namen van de koningen van de oude Egyptische Farao’s zijn een complete lijst van de koningen en de koninginnen van de faraonische beschaving van het oude Egypte in volgorde.

Het tijdperk van het Nieuwe koninkrijk

Periode: 1550-1070 v.Chr.

De 18^de en de 19^de en de 20st Dynastie

Vanuit Thebe groeide de weerstand tegen de Hyksosdominantie, Hyksos kon terugdrijven tot in het noorden van Egypte, Kamus en Seqnnra en husn verdienstelijke overwinning werd voltooid door hun broer Ahmos, die de hoofdstad Awaris kon veroveren en de Hyksos ten slotte uit Egypte verdreef.

De uitbreiding van de Egyptische Farao’s invloed buiten de grenzen van Egypte heeft het enthousiasme van de mensen gewekt en hun vertrouwen in hun capaciteiten hersteld.

Thebe –de huidige Luxor – (waar een goede plek is) werd een stad van tempels en paleizen, en de Karnak-tempel had de grootste gebouwen. Dit tijdperk was het tijdperk van de grote Egyptische Farao’s van Ahmes tot Thutmosis I en II.

Thutmosis III was de grootste krijgerkoning van Egypte, daarom noemd   Breasted hem als (Napoleon van Egypte), die meer dan vijftig jaar regeerde en een van de muren van de Tempel van Karnak het nieuws van zijn oorlogen gedurende 20 jaar opschreef, waarin hij steden en koninkrijken in West-Azië vernietigde en vervolgens een rijk van Eufraat in Noord-Syrie tot de 4^de Nijlcataract uitsrekte.

Hij bouwde eerst een grote militaire vloot die hem in staat stelde zijn invloed over de Egeïsche Zee uit te breiden, gevolgd door andere overwinnende koningen, en hun macht begon pas eeuwen later uiteen te vallen, net als Ramses II, de grootste krijger.

Namen van de koningen van de farao’s, de 18e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 1550-1307 v.Chr.

1. Koning Ahmes I (Nab Behti Ra))
2. Koning Amenhotep I (wser. Ka Ra))
3. Koning Thoetmosis I (Aa khepr Ka Ra)
4. Koning Thoetmosis II (aa khepr n Ra)
5. Koningin Hatshepsut (Ma’at Ka Ra)
6. Koning Thoetmosis III (Mn khepr Ra)
7. Koning Amenhotep II (Neb Maat Ra)
8. Koning Thoetmosis IV (Mn khpro Ra)
9. Koning Amenhotep III, (Neb maat Ra.)
10. Koning Amenhotep IV (Nafer Khepro- Ra Ra-in-Ra) (Achnaton))
11. Koning Sa Ka Ra (Sa Ka Ra G Ser Khabo, Smankh Ka Ra)
12. Koning Nevernferwatin
13. Koning Toetanchamon (Tun Ankh Amun Nab, Khabaru Ra))
14. Koning Aye(Khepr Khepro Ra))
15. Koning Hor M heb (Meri Amon)

Namen van de koningen van de farao’s, de 19e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 1307-1196 BC.

1. Koning Ramses I (Mn Pehti Ra)
2. King City I (St. Marne Petah) (Mn Maat Ra)
3. Koning Ramses II (Mry Amen) (Wser Ma’at Ra) (Step in Ra))
4. Koning Marne Petah (Ba’an Ra) (Mary Amon).
5. Koning AmonMis (Mn Maa’a Ra) (Step In Ra))
6. Koning Maan Petah Satah (Akh n Ra) (Stap in ra))
7. Koning Seti II (Siti Mrne Petah) Ramses Septah
8. Koning Sebastah
9. Koningin Tausert

Namen van de koningen van de farao’s, de 20e faraonische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 1196-1070 B.C.

1. Koning St. Nachti
2. Koning Ramses III (Wser Maat Ra) (Mar Amon))
3. Koning Ramses IV (Step in Amon) (Wser Ma’at Ra) (Mary Amon))
4. Koning Ramses V (Osser Maat Ra) (Sekher n Ra)
5. Koning Ramses VI (Nab Maat Ra) (Mary Amon))
6. Koning Ramses VII (Osser Maat Ra) (Mary Amon))
7. Koning Ramses VIII (Osser Maat Ra) (Akh n Amon))
8. Koning Ramses IX (Nefer Ka Ra) (Stap in Ra))
9. De Koning Sutekh Nakht n Ra (Step in Ra))
10. Koning Ramses X (Maat Ra Khepr) (Setp In Ra)
11. Koning Ramses XI (Mn Maat Ra) (Setp in Petah)

Bijna twee eeuwen na de stichting van het Rijk besteeg koning Amenhotep IV de troon van het land, en in Egypte is het gevoel gegroeid dat de wereld verenigd kan worden (vanwege de capaciteit van het Egyptische Farao’s Rijk) en dat één God van deze wereld verdwijnt achter de manifestaties van deze lokale, regionale en nationale goden.

Amenhotep IV vond daarom de omstandigheid gunstig voor de verklaring van zijn verenigde religieuze revolutie en noemde zichzelf Achnaton, “en beval alle volkeren van het Rijk, inclusief Azië en Afrika, om één God genaamd Aton te aanbidden, sloot tempels en verdreef priesters om mensen hun oude religie te laten vergeten, en beval de namen van deze goden te wissen waar ze ook werden gevonden, vooral in de inscripties van tempels.

Hij schoof de oude traditionele goden aan de kant ten voordele van de ene en de unieke god “”Aton”’

Religieuze overtuigingen in het moderne koninkrijk:

De begrafenisdoctrines in de aanbidding van de God (Amon) bereikten hun hoogtepunt in dit tijdperk (behalve tijdens de Achnaton-periode), hij was de belangrijkste god in het Rijk en werd geïntegreerd in de God Ra en werd Amon Ra genoemd, en de God (Petah), die de oude God werd genoemd, behield de kenmerken van schepping en samenstelling.

De voor de hand liggende verandering in begrafenisovertuigingen was, het vervangen van de kistborden om spreuken en gebeden voor de doden te graveren, en het Boek van de Doden kwam tevoorschijn.

Tijdens het Nieuwe Rijk werd men begraven met Osjabti “dienaarfiguurtjes van stenen of hout gemaakt dat voor alle doeleinden kon dienen, in het hiernamaals zou het Osjabti tot het leven komen om op afroep elke gevraagd taak uitvoeren. Osjabtie betekend “ik antwoord””in plaats van mijn meester.

Het helderdere fenomeen in dit stadium is de ontwikkeling van de kunst van tempelbouw en de diversiteit ervan.

De grote graven van prinsen en koningen verschenen uitgehouwen in bergrotsen en versierd met inscripties en geschriften, en deze graven werden parallel aan piramides in hun inscripties, en schatten omdat ze gangen en grote zalen bevatten die in rotsen waren uitgehouwen.

De architectuur van deze graven was vergelijkbaar met die van de grotten die door de oude Egyptenaren werden voorgesteld, doordrongen door de zon tijdens zijn nachtelijke reis in de ondere wereld.

De priesters speelden een sleutelrol in de decadentie van begrafenisdoctrines, moedigden de verwerving van dergelijke beelden aan en verkochten spreuken geschreven op papyrus, waarbij ze het Dodenboek citeerden als een garantie voor de onschuld van de doden voor het Hof van de Doden, waardoor de priesters voor elk menselijk wezen werden vergemakkelijkt, ongeacht hoe groot zijn misdaden kunnen zijn.

De Funeraire Boeken.

De funerarie boeken behoren tot de belangerijkste magisch taferelen die in de koningsgraven zijn voorgestelde:

-De Amdoat “die is in de Doat, de onderwereld die naar de zon verwijst dies; nachts door de onderwerled reist

-Het Poortenboek

– Het Boek van de Aarde en het Holenboek om de zonnegod te helpen bij zijn tocht door de donkere wereld die vol gevaar is te kunnen reisen en vervolgens opkomt.

De derde Tussenperiode

Periode: 1085-663 BC.

(21st-24st Dynastie)

Na de dood van Ramsis de 11^de, stichtte een koning uit Mendes de 21st Dynastie en vestigde zich in Tanis in de oostelijke Delta, ondertussen had Harihor, de hoogpriester van Amon de gelegenheid aangegrepen om zichzelf in Thebe (Luxor) tot koning te laten uitroepen. Het land was dus opnieuw in twee delen uiteengevallen, koningen van de 22^ste Dynastie, die van Libische oorsprong waren, probeerden meer greep te krijgen op de hogepriesters van Amon, toch er volgde opnieuw  een periode van verbrokkling en vervolgens de Ethiopiërs (Nubiërs) Egypte regeerden..

Namen van de koningen van de farao’s, 21e faraonische-Tansische dynastie – Egyptische Farao’s:

Tijdsperiode: 1085-950 v.Chr.

1. Koning Harihor
2. De Hogepriester Pi ankh
3. Grootpriester Pangam
4. Hogepriester Masaherta
5. De koning en de priester – Mn Khepr Ra
6. Grootpriester Bangam II

 Namen van de koningen van de farao’s, 22e faraonische familie – Libië – Egyptische Farao’s:

Periode: 950-730 v.Chr.

1. Koning Shashang I
2. De Koning Osrkon 1.
3. Koning Ta Klot I
4. Koning Osrkon
5. Koning Shashang II
6. Koning Tacloot II
7. Koning Shashang III
8. Koning Bamai
9. Koning Shashang IV 

23de Faraonische Dynastie – Pupastsch:

Periode: 817-730 v.Chr.

1. Koning Paddy Bast
2. Koning Shashang V
3. Koning Osrkon III
4. Koning Ta Klot III
5. Koning Amrod
6. Koning Visarenden IV.

Namen van de koningen van de farao’s, de 24e faraonische Dynastie – De eerste Saïtische Dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 730-715 v.Chr.

1. Koning Taff Nakht (Spesses Ra))
2. Koning Pak In Ren F (Wah Ka Ra) (Bouqueris))

Namen van de koningen van de farao’s, 25e faraonische-Nubische dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 712-657 BC.

1. Koning Ara Nubisch
2. Koning Kashta
3. Koning Ba
4. Koning Shabak
5. Koning Shabtko
6. Koning Tahraqa
7. Koning Tenut Amani

De late periode (25st-31st Dynastie)

Periode: 663-332 BC.

De Assyriërs bezetten Egypte tijdens de Nubische overheersing. Hieruit blijkt duidelijk dat het oude Egypte begon in te storten nadat het werd geregeerd door vreemde naties zoals de Libiërs en de Assyrische en de Ethiopiërs.

Namen van de koningen van de farao’s, 26e faraonische dynastie – Tweede Saïtische Dynastie:

Tijdsperiode: 664-525 BC

1. Koning Nkhao Ba
2. Koning Nkhao I
3. De Koning Basmatik I
4. Koning Najo II (Ham Ip Ra))
5. Koning Basmatik II (Ngar Ip Ra))
6. De Koning en de vader van Ra (H.E. Ra))
7. Koning Ahmes II (Khnom Ip Ra))
8. Koning Basmatik III (Ni Ankh Ka Ra))

Namen van de koningen van de farao’s, de 27e faraonische-Perzische Dynastie – Egyptische Farao’s:

Periode: 525-404 BC

1. Koning Qambiz
2. Koning Darius I
3. King Xes I-eilanden
4. Koning Artexer Ksas I
5. Koning Darius II
6. King Artexer Kss |Dit

Namen van de koningen van de farao’s, 28e De derde Saïtische Dynastie:

Periode: 404-380 BC

1. Koning Amirtaeus

Namen van de koningen van de farao’s, 29e faraonische-Mendisische dynastie:

1. Koning Nayef Ao Rod (Nefertis) (ya n ra Marnethro)
2. De koning heeft Maat Khanem Ra in de steek gelaten)
3. Koning Sammut (en het geheim van Ra Step in The Bah)
4. Koning Hakur (Maat en Ra))
5. Koning Nayef Ao Rod II (Nefertis))

Namen van de koningen van de farao’s, de 30e faraonische dynastie, De Samnodiya – Egyptische Farao’s:

Periode: 380-343 BC

1. De Koning khper ka ra nakht nb I.
2. Koning Irma Atten Ra-Teus gd hr
3. Koning Sandgam Ibb Ra Nakht nb II

Namen van de koningen van de farao’s, 31e faraonische-Perzische Dynastie:

Periode: 343-333 BC

1. Koning Arss de derde president (Auchus))
2. Koning Arcis
3. Koning Dar Yos III (Kudoman))

De hervormingspoging van koning Basmatik, die meer dan een halve eeuw regeerde en werd gevolgd door Amazes, werkte niet, behalve het ontwaken dat aan de dood voorafging. De Babyloniërs zetten Egypte onder druk en vervolgens bezetten de Perzen het, en de laatste drie Dynastieën waren getuige van het einde van deze grote beschaving.

Het einde van de Egyptische religie:

De Egyptische Farao’s religie bevond zich in dit tijdperk in een kritieke situatie, in het licht van politieke tegenslagen en geleidelijke achteruitgang van de beschaving, namen de priesters van Egypte hun toevlucht tot de fundamentalistische terugkeer van de Egyptische Farao’s religie tijdens het tijdperk van het oude koninkrijk en het lijkt erop dat de stadia van culturele regressie soms een dergelijke religieuze regressie opleggen.

De Saïtische periode werd gekenmerkt door een grote heropleving van de kunsten uit het Oude en Middenrijk , zij hadden grote bellangstelling voor de oude Egyptische Farao’s monumenten.

en dit was aangeduid als “ Saitische Renaissance” en die ging tegelijk  met een terugkeer naar de teksten van oude magie en de populariteit van de toepassingen ervan, en de magische dierlijke vormen van de goden herleefden en de groepen van de goden verschenen als een gemengd dierenmozaïek, alsof een terugkeer naar de dierenwereld was gestabiliseerd nadat de Egyptenaren hun goden vergiftigden tot monotheïsme in het moderne koninkrijk, een andere manifestatie van regressie..

In dit tijdperk de verering van de god Seth, de personficatie van het kwaad werd niet meer populaire integendeel van de aanbidding en de verering van de grote moeder Godin Isis, die tijdens de Romeinse overheersing geraakt de cultus van deze moedergodin en verspreid in de rest van de Middenlandse Zeewereld.

Het kalf Apis wordt beschouwd als de heraut van de god Ptah ook symbool van vruchtbaarheid, wedr vereerd en populair, en na zijn dood werd de Apisstier gemummificeerd en begraven in het Serapeum.

Blijkbaar interpreteerden de priesters van het Saitische -tijdperk deze externe manifestaties met de filosofie waarmee ze hun religieuze bijgeloof interpreteerden, waardoor ze iets creëerden dat niet bestond of eerder aan hen werd toegeschreven.

Klassiek-Griekse, Romeinse en Byzantijnse tijd

Tijdsperiode: 332 v.Chr. – 642 n.Chr.

Toen Egypte zich in een beschaafd verval bevond, bevond Griekenland zich in een beschaafde beklimming die later voorbestemd was om te botsen met alle resterende beschavingen van het Oosten totdat Alexander van Macedonië in staat was om de grenzen van de hele oude wereld te bereiken, gevolgd door de droom om een wereldstaat te vormen, en Egypte was een van de eersten die het veroverde, en Egypte ging door de volgende stadia:

• Invasie van Alexander van Macedonië: 332 v.C.
• Ptolemeïsche periode (332-30 b.C.)
• Romeinse tijd (30 v.C-295 na Christus)
• Byzantijnse en Koptische periode (337-641)
• Het Arabisch-islamitische tijdperk begon vanaf 642 na Christus.

Egypte had een grote impact op Alexander de Grote, en hij liet zichzelf uitroepen tot zoon van Amon, Alexander stichtte Alexandrië aan de Middelandse zee en bij zijn dood kwam Egypte onder het bewind van zijn generaal Ptolemaeus , die zichzelf tot de koning liet uitroepen. Zo werd de Ptolemaeïsche Dynastie gesticht die bijna 3 eeuwen lang in Egypte aan de macht zou blijven tot de laatste telg de bekende Kleopatra in 30 v.Chr bij Actium werd verslagen door Augustus .

De stad Alexandrie groeide uit tot een van de belngrijkste Hellenistische steden, en dankzij zijn Mouseion, De Bibliotheek van Alexandrië zijn wetenschappers zoals Eratosthenes, Euclides in Geometrie, Apollonius in Wiskunde, Hipparvus in Astronomie, Heron de uitvinder, Archimedes in Natuurkunde, Herphilus in Anatomie en anderen .Ptolemaeus heeft ook naast De Bibliotheca Alexandrina, de beroemde Vuurtoren van Alexandrie (een van de zeven oude wereld wonderen ) gebouwd.

Onder de Romeïnen werd Egypte leeggezogen, en dat leidt tot een economisch en sociaal verval

Egyptische en Griekse beschaving:

Een van de vreemdste verschijnselen in dit stadium was dat de Egyptische religie haar samenhang en kracht behield zonder, met name in de Griekse periode, te worden blootgesteld aan scheuren of trillingen in haar diepe bouwers, en Adolf Erman ziet de reden hiervoor als eerdere samenspanning tussen koningen en priesters.

Griekse koningen en Romeinse keizers maakten daarom religieuze macht onder hun bescherming en ondersteunden de wereldlijke macht. Deze relatie, die bijna 500 jaar duurde, heeft de Egyptische eredienst een gelukkige afsluiting gegeven, die tot het einde van de tempels is gebleven, omringd door majesteit en grootheid, en de regering bleef het beschermen, zelfs toen haar eigen volk het begon te verlaten.

De eerbied en vergoddelijking van koningen ging door, waarbij griekse koningen en Romeinse keizers op officieel niveau goden werden, d.w.z. de goden van de overheid, maar het volk aanbad hen niet, maar de vleiende priesters hadden een nieuwe titel gekregen die hen dichter bij de koningen als goden bracht: priesters (de liefhebbende goden van hun zusters) of priesters (goede goden).).

Ondanks de formele vermenging tussen de Griekse en Egyptische Farao’s goden, bleef de magie van de Egyptische Farao’s goden sterk in de harten van Egyptenaren, Grieken en Romeinen, en de verering van de Egyptische Farao’s goden viel Europa binnen.

Het enige fenomeen van levende en creatieve vermenging tussen de Egyptische Farao’s en Griekse goden is de verschijning van de God Serapis, de heilige stier Apis, in de vorm van de dode Osiris, die door de Grieken in een hoge rang werd geplaatst en de belangrijkste God in het Ptolemaeïsch koninkrijk werd en gemengd met Zeus.

De verering van de godin Isis steeg op en werd de belichaming van de vrouwelijke goddelijkheid, en na verloop van tijd verzamelden de kwaliteiten van Egyptische en Griekse vrouwelijke godinnen zich. De god Horus was het kind (Herbakherd) of als de Griek (Harbocrates) de zoon van Sarabis en Isis. (Triade).

Egyptische beschaving en Romeinse beschaving – Egyptische Farao’s:

De Egyptische beschaving bleef interageren en de Romeinse beschaving beïnvloeden, en haar verleiding over de Romeinen was groot op verschillende gebieden en in religie in het bijzonder, “toen de Romeinen naar Egypte kwamen, werd Egypte een staat in 30 voor Christus.C..

Deze goddelijke drie-eenheid zat op de troon van de Egyptische Farao’s religie en verhuisde naar de Rome. Magie herleefde en astrologie en chemie overheersten, en de magische kant ervan was de sterkste, en de oude kunst van magie bleef het belangrijkste belang van het genezen van ziekten en wonden, spreuken van liefde, de verfijning van het brengen van kracht en prestige, en alle vreemde spreuken die waanzin en ziekte veroorzaken. Hij geloofde dat de magiër van die tijd de logica van vogels en reptielen kon begrijpen, de hemel, de aarde en de onderwereld kon openen en de doden uit hun wereld kon oproepen.

Tegen het einde van de Egyptische Farao’s religie waren er twee dingen: de langzame integratie van de Egyptische Farao’s, Griekse en Romeinse goden zorgde ervoor dat de Griekse goden de overhand hadden in vorm en Egyptisch in termen van inhoud.

Egyptische beschaving en Byzantijnse en Koptische beschaving:

In deze periode werd ook het Christendom in Egypte geïntroduceeerd en met de regering van

Keizer Constantijn, die het Christendom tot staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk verhief, werd Egypte een deel van het Byzantijnse Rijk.

“Heidense gebruiken bleven zelfs onder de eerste christenen in Egypte, hoewel de hogere klassen van de samenleving trouw waren aan de rest van de Egyptische Farao’s religie in de derde en vierde eeuw na Christus.

Hij verving Available en de jonge Osiris werd van zijn plaats in Abydos verwijderd en Taqf verkondigde zijn profetieën, en hij had een grote waardering. En in de regio Achmim in centraal Egypte aanbad hij een God die een profeet moest zijn.

Hoewel het christendom zich verzette tegen de veelheid van Egyptische Farao’s goden, maar het absorbeerde veel van zijn kenmerken, vooral de Egyptische Farao’s Drie-eenheid, die synoniem werd met het begin van de opkomst van de christelijke Drie-eenheid en een stimulans om het te laten groeien in christelijke theologische systemen, geloven we dat de opkomst van de christelijke Drie-eenheid werd beïnvloed door Egyptische Farao’s invloeden en voorstellen van christelijke en Assyrische priesters en geestelijken die van de oude religie naar het christendom werden verdreven..

De soevereiniteit van de Egyptische Farao’s goddelijke drie-eenheid (Osiris, Isis, Horus) maakte de weg vrij voor de vroege christelijke Drie-eenheid (Vader, Maagd, Jr.) en met de verspreiding van het christendom in Egypte werden de goden van de oude religie geesten in de nieuwe religie en zelfs het woord “netter”, dat ooit naar de goden verwees, betekende in de taal van christelijke boze geesten. Hoewel deze goden de tijd van hun inheemse volk waardig zijn geworden, hebben ze in hun thuisland Egypte een plaats gehouden waar ze altijd hun toevlucht toe nemen, namelijk magie.

In 641 na Chr, veroverde de Arabische veldheer Amr Ibn Al-as Egypte zonder slag of stoot en begint de Islamitische geschiedenis van Egypte en het einde van die grote indrukwekkende beschaving.

Maar we zien dat het verval van de Egyptische Farao’s beschaving niet zijn wortels heeft geraakt.

De Egyptische beschaving was een indrukwekkende beschaving; en essentiële culturele verworvenheden van de Grieken waren ontleend aan de Egyptenaren. Als beide stellingen juist zijn en men wenst vol te houden dat de wieg van de Europese cultuur in Griekenland heeft gestaan, dan kan men er niet omheen dat de westerse beschaving in Egypte is geconcipieerd.

Dit was de bron van beschaafde activiteit van het Midden-Europese tijdperk (door het christendom) en een bron van moderne wetenschappelijke activiteit van het moderne Europese tijdperk (door de Hellenistische beschaving die herrees en de opkomst van de Renaissance in de moderne Europese geschiedenis stimuleerde).).

De oude Egyptische Farao’s religie heeft meer dan duizend en vijfhonderd jaar van zijn leven getoond, ondanks de politieke tegenslagen die Egypte heeft meegemaakt, een stabiliteit die zijn tegenhanger heeft verminderd en in alle tijden van val en bezetting weer opkwam, zelfs profiterend van zijn vijanden.

De Egyptische Farao’s religie versloeg zelfs haar vijanden in hun landen;

Noch Mithra de Perzische god van de rijzende zon, noch de Joodse god heeft om de vele redenen voorang van de Egyptische Farao’s gooden, Een van de eerste van deze redenen was de mysterieuze eerbied die men voelde voor dit land met oude beschaving en fascinerende monumenten.

Hurghada Lovers, het beste reisbureau in Hurghada, Luxor Dagtrips vanuit Hurghada en Caïro Dagtrips vanuit Hurghada.